“De Doorwerkgever heeft mensen in dienst die met pensioen zijn”, vertelt Sjaak van Heukelum in reactie op de vraag hoe de Doorwerkgever werkt. “In eerste instantie waren dat werknemers die na hun pensionering bij hun oude werkgever wilden blijven werken en waarvan de werkgever ook vroeg: “zou je willen blijven?”. Bijvoorbeeld omdat de gepensioneerde in kwestie werk deed waarvoor moeilijk vervanging te vinden was of omdat het bedrijf het belang inzag van kennisoverdracht van de gepensioneerde naar de jongere generatie werknemers. Als bedrijven mensen na hun pensionering in dienst willen houden lopen ze echter tegen wetten en regelgeving aan die dat erg ingewikkeld maken. De Doorwerkgever is het eerste bedrijf die het in dienst houden van gepensioneerde werknemers vertegenwoordigd.”

Als voorbeeld van dergelijke wetgeving die het werkgevers ingewikkeld maakt, noemt Van Heukelum de periode van een aantal maanden die een werknemer uit dienst moet voordat er tussen werkgever en werknemer een nieuw contract kan worden gesloten.

Door de werknemer in dienst te laten treden bij de Doorwerkgever, kan hij direct na de pensionering weer bij de oude werkgever aan de slag. Dat betekent dat iemand op vrijdag met pensioen kan gaan en op maandag kan beginnen met doorwerken. Er hoeven dus geen maanden te verstrijken. Dat kan doordat de Doorwerkgever een speciale CAO voor deze doorwerknemers heeft ontwikkeld, de doorwerkCAO. “Wij zij dus de nieuwe werkgever voor de gepensioneerden en begeleiden ze bij het doorwerken bij hun oude werkgever; hun nieuwe opdrachtgever.”

Dat doorwerknemers een dergelijke opvoedende rol binnen het bedrijf kunnen hebben is volgens Van Heukelum voor bedrijven niet de enige reden om doorwerknemers in dienst te nemen. “Het is ook financieel aantrekkelijk om mensen die met pensioen zijn aan te nemen. Ze zijn een stuk goedkoper dan mensen die nog onderweg zijn naar hun pensioen. Het besluit om doorwerknemers aan te nemen is dus een combinatie van een financieel en menselijk component. Daarnaast is het voordeel dat doorwerknemers ingehuurd kunnen worden voor losse klusjes. Daar kun je natuurlijk ook een gewone uitzendkracht voor aantrekken, maar die moet je inwerken. Een oud-werknemer die met pensioen is, kent je bedrijf al. Dus een werkgever hoeft niet veel tijd te investeren in het inwerken voor zulke klusjes.

Dat geeft aan alle kanten plussen. Daarnaast is het voor de werknemer prettig dat als hij wil blijven werken, hij dat ook daadwerkelijk kan doen. En dat bij het oude vertrouwde bedrijf.” Hoewel de Doorwerkgever in eerste instantie groot is geworden door bedrijven de optie te bieden om gepensioneerde werknemers in dienst te houden, is er de laatste tijd ook een nieuwe trend waar-neembaar. “Je ziet steeds meer mensen die nog fit en vitaal zijn als zij met pensioen gaan. Die willen na hun pensionering graag iets blijven doen. Dat zijn bijvoorbeeld de mensen die zeggen: “ik ben altijd manager bij een bedrijf geweest, nu zou ik wel graag iets anders gaan doen”. Zo heb ik nu twee mensen in dienst die jaren op kantoor hebben gezeten en nu gastheer zijn op een golfbaan. Maar hebben ook werknemers die werken bij callcenters en goede doelen. Dat komt doordat bedrijven steeds meer de kracht van gepensioneerden inzien. Want wie kan er nou beter iets over een goed doel vertellen? Iemand van achttien of een doorwerknemer?”

“Een mooi voorbeeld van het inzetten van doorwerknemers, vind ik ook de verschillende jonge bedrijven die een 65-plusser in dienst nemen. Jonge bedrijven vinden het namelijk heel interessant om ervaren mensen met passie in te huren. Een doorwerknemer heeft een hele andere inbreng dan de jongere generatie. Natuurlijk kunnen ze op het gebied van ervaring ook kiezen voor een consultant, maar een doorwerknemer heeft een hele andere houding. Hij is vooral relaxter. Zijn inzet is geen baan meer, maar bijverdienste. Leuk is het centrale woord. De doorwerknemer werkt omdat hij het leuk vindt. De doorwerknemer hoeft niets meer te bereiken op de maatschappelijke ladder, maar is wel betrokken en betrouwbaar. Dat maakt ze erg prettig om mee te werken.”

“Gepensioneerden vinden het ook heerlijk om op die manier een tijd aan het werk te blijven. Onze doorwerknemers maken gemiddeld nog tussen de zestien en twintig uur per week. Vaak doen ze dat wel verspreid over de week, dus over vier of vijf dagdelen. In Nederland zijn er nu ongeveer 150.000 mensen die na hun pensioen toch nog tegen een zekere vergoeding werken. Wij zijn nog een jong bedrijf, maar desondanks begeleiden wij er daarvan een kleine duizend per dag. Doorwerken is een snel stijgende trend en die ontwikkeling past binnen de resultaten van diverse onderzoeken die stellen dat je langer gezond blijft als je een actief leven leidt.”

Van Heukelum bevestigt dat doorwerken echter niet voor iedereen een optie is. “De Doorwerkgever is alleen voor mensen bij wie werken na de pensionering past. Er zijn tenslotte ook genoeg mensen die zeggen: “eindelijk, ik mag met pensioen! Nu kan ik naar de camping of heb ik tijd om vrijwilligerswerk doen.” Van Heukelum ziet dat die berustende houding na het pensioen echter zomaar kan veranderen. “Er zijn mensen die doodmoe zijn op hun de dag van hun pensionering, maar de volgende dag als een jonge hond aan iets nieuws beginnen. Het lijkt alsof er iets van hun afvalt. Alsof alles na de pensionering opeens heel relaxt wordt. Het is opeens geen baan meer. Geen moeten, maar mogen. Een bijverdienste. Daarbij zijn het vaak ook nog eens afwisselende klusjes. Doordat ze doorwerken drinken ze ook nog eens een extra biertje op de camping of gaan ze met hun kleinkind naar de Efteling. Ofwel: ze creëren net dat beetje extra financiële ruimte om te genieten van hun pensioen.”

“Natuurlijk is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn”, beaamt Van Heukelum. “Sommige mensen moeten ook gewoon doorwerken na hun pensioen omdat ze niet kunnen rondkomen van hun opgebouwde rechten. Ze hebben bijvoorbeeld een te laag pensioen. Op zo’n moment is het fijn als ze hun competenties kunnen blijven inzetten om hun pensioen aan te vullen.” Toch is de kracht van de Doorwerkgever niet alleen dat het bedrijf een gat in de markt zag door werkgevers de mogelijkheid te bieden om gepensioneerde werknemers in dienst te houden.

Vooral het meedenken met hun werk-nemers is een paradepaardje. Dankzij de software waar de Doorwerkgever gebruikt van maakt, is er precies te zien wat er speelt onder de werknemers. “Onze software helpt ons om aan te geven wat onze werknemers doen.” Van Heukelum vergelijkt het een beetje met de timeline van Facebook. Je hoeft niet iedereens persoonlijke pagina door te spitten, maar krijgt een overzicht van belangrijke activiteiten. “Daardoor hoeven ze niet direct om iets te vragen, omdat we vaak al op tijd zijn met een telefoontje. We kunnen dus zorgen dat onze hulp aansluit bij de vraag van mensen. Als we bijvoorbeeld zien dat iemand een chauffeurspas of paspoort heeft dat bijna verloopt, dan bellen we en zeggen we: “goh, meneer Janssen we zien dat uw paspoort bijna verloopt”. Dat ervaren onze werknemers niet alleen als aardig, maar zorgt er ook voor dat ze vervolgens niet met problemen op Schiphol staan. Daarom krijgen we zo’n hoge beoordeling in ons klanttevredenheidsonderzoek. Bijna een acht.”

Verjaardagskaarten

Daarnaast stuurt de Doorwerkgever ook verjaardagskaarten en kaartjes bij ziekte naar haar werknemers. Het is een wel punt van discussie, aldus Van Heukelum. Want tegenwoordig doen zoveel bedrijven dat, dat het eigenlijk niet meer onderscheidend is. “Onderscheid ik me nog door een kaartje te sturen?”, vraagt hij zich hardop af. “Of kan ik me beter onderscheiden door daarnaast te helpen bij het regelen van zaken die geregeld moeten worden? En door zaken te herkennen zodat mijn werknemers op het juiste moment het juiste kunnen doen? Het sturen van een kaartje is wel heel gemakkelijk. Wij vinden het veel belangrijker om bij te dragen aan een stabiele werkomgeving voor onze werknemer. Hoewel we de gevoelsservice dus wel bieden aan onze doorwerkers, focussen we ons voornamelijk op het ontwikkelen van echte service."

Wie dus denkt dat een bedrijf dat met 65-plussers werkt niet online werkt heeft het mis. De service die de Doorwerkgever verleent, komt juist tot stand door het digitale systeem. Op de vraag of dat problemen oplevert is Van Heukelum duidelijk: “we zien dat de meeste mensen die met pensioen gaan wel enige ervaring hebben met laptops, tablets en computers. We zorgen natuurlijk wel dat onze applicaties duidelijk, gemakkelijk en adequaat zijn. Daardoor zijn ze makkelijk te gebruiken. Als iemand echt een digibeet is, dan zijn wij geen oplossing. Tenzij je een baas hebt die zegt: “als je bij mij doorwerkt dan wil ik dat wel oplossen”.

“Wij vinden het belangrijk om bij te dragen aan een stabiele werkomgeving voor onze werknemer”